Rozdział 14/ Co tak słodziutko z rana?

Światła zgasły a z dołu usłyszałam piski mojej siostry. Zaczęłam się śmiać ale zaraz nie było mi do śmiechu bo ktoś wszedł do łazienki z lampą. Ktoś świecił mi latarką w oczy a tym kimś był Harry. Uśmiech miał od ucha do ucha i już wiedziałam, że to on stoi za tym wszystkim.

-Harry co zrobiłeś?- zapytałam z śmiechem.

-Wyłączyłam korki a akurat oglądaliśmy horror. [i.t.s.] jak wszedłem do salonu siedziała wtulona w Nialla a ten ją mocno obejmował.- jak to powiedział zaczął się śmiać a ja wybuchłam jeszcze większym śmiechem.

-Tak więc tutaj jest nasz uciekinier oraz żartowniś.- powiedział Louis.

-No a co ja takiego zrobiłem?- zapytał z udawanym smutkiem. Wiedziałam, że szybko z tego się nie wywinie ja patrzyłam na wszystkich zdziwionym wzrokiem.

-Nie udawaj głupka. Myśmy się naprawdę przestraszyli .- powiedziała moja siostra, która nadal była przerażona ale obok siebie miała blondynka. Ja nadal byłam w wannie a wszyscy stali a ja musiałam coś zrobić bo było mi trochę niekomfortowo.

-Dobra może skończycie tą rozmowę na zewnątrz bo chciałabym w końcu z tond wyjść.- powiedziałam a oni posłusznie wyszli z łazienki a jak oni zniknęli wyszłam z wanny wytarłam się puchatym ręcznikiem i ubrałam się w pidżamę. Zeszłam na dół żeby zobaczyć co się dzieje. Akurat wszyscy rozmawiali a ja usiadłam obok mojej siostry i przysłuchiwałam się o czym rozmawiają.

-Chodź do góry.- powiedziała mi na ucho moja siostra a ja tylko skinęłam głową i poszłam za nią.

-To o co się rozchodzi?

-O Nialla.

-Opowiadaj.- powiedziałam a ona zaczełam mi opowiadać. Rozmawiałyśmy tak dość długo bo do momentu jak odpłynęłam. Rano obudziłam się przy boku Harrego ale co dziwne w innym pokoju. Pewnie mnie przeniósł- pomyślałam. Zobaczyłam, że Harry mi się przygląda z zaciekawieniem.

-Hej słoneczko.- przywitał się słodko wraz z buziakiem.

-Co tak słodziutko z rana?- wiedziałam, że mój chłopak coś chce bo tylko tak robi jak czegoś chce.

-A nic po prostu kocham moją dziewczynę.

-Dobra gadaj co chcesz a nie słodzisz.

-Zrobisz mi śniadanie?- zapytał słodziutko tak tylko żebym się zgodziła. Wstałam z łóżka i poszłam wybrać sobie jakieś ciuchy na dzisiaj. Wybrałam to i poszłam do łazienki. Jak z niej wyszłam Harry nadal leżał w łóżku.

-O nie ale ja na pewno nie będę Ci do łózka śniadania nie przyniosę. Albo zejdziesz na dół i dostaniesz śniadanie, lub go inaczej nie dostaniesz.- powiedziałam. Zeszłam do kuchni i zaczęłam przygotowywać naleśniki. Jak tylko skończyłam w kuchni pojawili się wszyscy. Oczywiści oni zauważyli naleśniki i się na nie rzucili. Podeszłam do lodówki i wyjęłam sobie jogurt. Poszłam usiąść do salonu i załączyłam sobie TV. Oglądałam tak aż wszyscy zgromadzeni w domu nie zasiedli obok i oglądaliśmy wspólnie jakiś nudny serial. Mi za to przypomniało się, że muszę iść zdjąć szwy ale nie wiedziałam jak poprosić o to Hazza. Bałam się ściągania ich bo wiedziałam, że to będzie boleć. W końcu zadałam to pytanie mu czym prędzej tym lepiej.

-Harry pojedziesz ze mną żeby zdjęli mi szwy?- zapytałam się go na ucho tak żeby tylko on to mógł usłyszeć.

-Dobrze tylko skocze po kluczyki.- odpowiedział mi tak samo. Wstał i poszedł po kluczyki a ja czekałam na niego obok drzwi. Harry pojawił się obok mnie i otworzył mi drzwi najpierw od domu a potem od samochodu.

-Harry mam do Ciebie pytanie.-powiedziałam niepewnie.

-Kochanie nie martw się mi możesz wszystko powiedzieć.

-Wejdziesz tam ze mną?

-Ale gdzie?- zapytał zdezorientowany.

-No jak będą mi ściągać szwy. Proszę.- błagałam go ale on mi przerwał bo powiedział coś tam do mnie.

-[t.i.] nie proś mnie tak bo dobrze wiesz, że wejdę tam z tobą. Widzę jak się boisz.- powiedział i dalszą drogę przebyliśmy w ciszy. Poszliśmy razem do doktora a on kazał mi iść do zabiegowego a Harry cały czas szedł ze mną nawet na moment nie puścił mojej ręki. Zdejmowanie szwów bolało tylko trochę ale i tak się bałam. Lekarz kazał zmieniać mi opatrunek jeszcze przez dwa dni żeby wszystko tam się zagoiło. Wyszliśmy ze szpitala i Harry prowadził w całką inną stronę niż miał.

-Harry gdzie ty mnie chcesz wywieźć?

-Tam gdzie są wszyscy.- powiedziała ja dalej nie wiedziałam o co chodzi dopóki nie zobaczyłam mojej siostry. Była szczęśliwa jak nigdy. [i.t.s.] trzymała Nialla za rękę.

-Dobra powie mi ktoś co tutaj się dzieje?

-Więc tak jesteśmy parą.- powiedziała moja siostra wskazując na splecione ręce.

-Ok a może ktoś mi powie po co tutaj reszta bandu?- powiedziałam a moja siostra tylko wzruszyła rękami. Chłopacy nagle ustawili się w żadku: Niall, Zyan, Louis, Liam i Harry. Każdy po kolei coś mruczał pod nosem a potem zaczęli głośno.

-[t.i.] i [i.t.s.]…

-mamy dla was…

-niespodziankę!

-A jest ona…

-nagracie z nami singiel i pojedziecie w trasę…

-Z NAMI!- krzykli wszyscy razem a za krzaków wyskoczyli......../

____________________________________________________________________

Hej więc tak przepraszam was, że tak długo musieliście czekać na nowy rozdziała. Ale pomagam tacie i czasami mi się nie chce. Dobra więc jak wam podoba się nowy wygląd bloga? Założyłam nowego bloga macie tutaj link: http://she-not-afraid-1d.blogspot.com/ mam nadzieję, że wejdziecie tam i chociaż przeczytacie oraz skomentujecie. Bardzo dziękuję za tak dużo komentarzy pod poprzednim rozdziałem. Więc tak z góry przeprasza za wszystkie błędy. Z niecierpliwością czekam na każdy wasz komentarz. ;-) !!!